De therapie is gericht op de zelfregulerende krachten van de mens. De mogelijkheid van het organisme om uit een toestand van ziekte het evenwicht van gezondheid weer te herwinnen, schrijven we toe aan zelfgenezende krachten, ‘vis mediatrix naturae’. Het organisme laat zich in herstel altijd helpen, omdat het wil overleven. Maar men moet zijn individuele taal spreken en zijn antwoorden verstaan. Dit vraagt een totale benaderingswijze.
Mesologie beschikt daartoe over meerdere therapeutische maatregelen, passend binnen het beroepscompetentieprofiel, zoals fytotherapie, orthomoleculaire geneeskunde, homeopathie en voedingsleer. ‘Niet dweilen met de kraan open’ luidt het devies en daarom wordt vaak een aanpassing van het voedingspatroon aanbevolen. Taak van de mesoloog is de klachten van de patiënt te begrijpen, te vertalen en te verklaren. Als generalist is de mesoloog ook op de hoogte van de specialismen in de complementaire zorg en kan er gericht verwezen worden.
Het resultaat c.q. effect van de therapie wordt afgemeten aan de hand van het lichamelijk, geestelijk en maatschappelijk welzijn (World Health Organisation, WHO). Dit aan de hand van de definitie van de WHO in 1948: ‘gezondheid is een toestand van volledig lichamelijk, geestelijk en maatschappelijk welbevinden en niet slechts de afwezigheid van ziekte of andere lichamelijke gebreken’. Het zou de gezondheidszorg goed doen, als iedere vorm van geneeskunde haar effecten meet naar deze definitie van de WHO en niet naar haar eigen parameters. Mesologie zou het toejuichen wanneer een grootschalig onderzoek gedaan wordt naar de effecten van therapie, zowel regulier als alternatief. Dit is aanbevolen door de gezondheidsraad in 1993, in haar onderzoek naar de wetenschap en alternatieve geneeskunde1.
De hedendaagse geneeskunde probeert die therapieën toe te passen, die gebaseerd zijn op ‘evidence based medicine’. Als het voor een grote groep werkt, zou het goed zijn. In de eerstelijns praktijken zien we een grote kloof tussen ‘evidence based practice’ en ‘practice based evidence’2. De systematische verzameling van bewijs, gebaseerd op wetenschappelijke studies, reflecteert niet de dagelijkse praktijk of is zelfs niet van toepassing. Evidence based geldt in hoge mate voor acute en levensbedreigende ziekten evenals voor de genoemde laesies. Dysfuncties, syndromen en niet gedefinieerde aandoeningen vormen circa 60% van de klachtenbeelden van patiënten. Hoog tijd voor complementaire geneeskunde.
Lees verder Therapeutische maatregelen Mesologie
1. Borst-Eilers, prof. Dr. E., alternatieve Behandelwijzen en Wetenschappelijk Onderzoek, Gezondheidsraad, commissie alternatieve behandelwijzen. 1993.
2. Wandersman, A. Community science, bridging the gap between science and practice with community-centered models, American Journal of community Psychology, vol 31, No 3-4, 2004
